Χαρές, χαμόγελα καί ευχές. Ακόμα και τα κάλαντα μου ακούγονται αστεία αυτή τη φορά. Ακόμα δε συνήθισα να γράφω το 18 και να που πρέπει να συνηθίσω το 19! Ακόμα δεν έσβησε ο απόηχος της περυσινής πρωτοχρονιάς και ξανά από την αρχή η καινούρια.
Καινούρια; Τι το καινούριο υπάρχει, που πρέπει να το γιορτάσουμε κιόλας; Η ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλύτερα; Τι καλύτερο είχε η χρονιά που φεύγει, από τη χρονιά που έφυγε πριν από αυτήν; Ποιές απ ̓όλες τις ελπίδες μας πραγματοποίησε; Πόσο καλύτερο κόσμο αφήνει πίσω της τώρα που φεύγει;
Διάβαζα, λίγο πριν την πρωτοχρονιά, στους TIMES του Λονδίνου, ένα άρθρο, που σχολίαζε την ανακοίνωση του Πούτιν για τους νέους ανίκητους υπερηχητικούς, πυρηνικούς πυραύλους του. “Μη φοβάστε τους πυραύλους του Πούτιν,” έγραφε στον τίτλο του. “Να φοβάστε το χάσμα της κατανόησης ανάμεσα στην Ανατολή και στη Δύση!”
Όπου βλέπεις “χάσμα κατανόησης,” γράψε απόλυτη συμμόρφωση στήν πολιτική ορθότητα της Δύσης. Κατανόηση για την εκμετάλλευση των λαών με τρόπο που να εξυπηρετούνται τα Δυτικά συμφέροντα. Κατανόηση για τα χιλιάδες θύματα των πολέμων, που η Δύση κρίνει απαραίτητους. Κατανόηση για το τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα, που δημιούργησε η Δύση και καλεί τους λαούς να το αντιμετωπίσουν -γιά να μην πω τίποτα για τις χιλιάδες των ανθρώπων που, αν δεν πνιγούν, προορίζονται να ζήσουν σε μια ζωώδη κατάσταση, μέχρι να λύσουν οι Δυτικοί λαοί το πρόβλημα που τους δημιούργησαν!
Κατανόηση, επίσης, γιά τα χιλιάδες θύμτα -κυρίως παιδιά- των “τριτοκοσμικών” χωρών -ποιός, άραγε, μετέτρεψε χώρες με τόσο φυσικό και ορυκτό πλούτο σε “τριτοκοσμικές”;- που πεθαίνουν από πείνα στο κατώφλι των Δυτικών, που στέλνουμε κάθε χρόνο χιλιάδες τόνους από πεταμένα φαγητά στις χωματερές.
Φυσικά και βαθαίνει χρόνο με το χρόνο το χάσμα της κατανόησης, όχι μόνο ανάμεσα στην Ανατολή και στη Δύση, αλλά ανάμεσα στον κάθε ένα άνθρωπο με το διπλανό του. Ανάμεσα στον καθένα μας που ζει με τους δικούς του όρους και τους δικούς του κανόνες, σα να μην υπάρχει κανείς άλλος στον κόσμο εκτός από τον εαυτούλη του. Και δεν εννοώ μόνο ανάμεσα σ ̓αυτόν που πετάει το φαγητό του και στον άλλον που το τρώει από τα σκουπίδια του, ή, ανάμεσα σ ̓αυτόν που κοιμάται στο πεζοδρόμιο και στον άλλον που γκρινιάζει ότι το παπλωματάκι του δεν είναι αρκετά αφράτο. Εννοώ ανάμεσα στον εαυτό μας και σε κείνους που έχουμε πληγώσει με τα λόγια μας, με την περιέργεια και με τον εγωκεντρισμό μας. Ανάμεσα σε μας και στους φίλους που προδώσαμε, που κοροϊδέψαμε, που ξεγελάσαμε με δήθεν ωραία λόγια, που είχαν μόνο σκοπό να κρύψουν το δηλητήριο. Ακόμα, ανάμεσα σε μας και στους ανθρώπους που λέμε ότι αγαπάμε, αλλά πολύ συχνά τους φέρνουμε σε απελπισία.
Κι όμως, με όλους αυτούς θα φάμε και θα πιούμε απόψε και θα τους ευχηθούμε καλή χρονιά, ενώ, με την τακτική που ακολουθούμε, καμιά χρονιά δεν είναι νέα και καμιά δεν είναι καλή!
Παρ' όλα αυτά, σας εύχομαι ο χρόνος που έρχεται να είναι για όλους μας ΚΑΙ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟΣ.
31/12/2018 Νινέττα Βολουδάκη
31/12/2018 Νινέττα Βολουδάκη
Δημοσίευση σχολίου