Ο Dwight Morrow (1873-1931) ήταν ένας αμερικανός διπλωμάτης και πολιτικός που υπηρέτησε ως πρέσβης στο Μεξικό, σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τις δύο χώρες και είχε μεγάλη επιτυχία. Αυτός, λοιπόν, έμπειρος γνώστης της πολιτικής και της διπλωματίας – της όχι καλύτερης πλευράς του λεγόμενου «ελεύθερου» και «πολιτισμένου» κόσμου – έγραψε στο γιό του: «Ο κόσμος χωρίζεται στους ανθρώπους που δουλεύουν και πετυχαίνουν να κάνουν πράγματα και στους ανθρώπους που δρέπουν τους επαίνους και τη δόξα γι’ αυτά που κάνουν οι άλλοι. Προσπάθησε, αν μπορείς, να ανήκεις στην πρώτη κατηγορία. Ο ανταγωνισμός είναι πολύ μικρότερος!»
Εκμεταλλεύτηκε, άραγε, ο γιος τη συμβουλή του πατέρα του; Δεν το ξέρω. Ξέρω όμως ότι εγώ παρηγορήθηκα πολύ από την επιστολή ενός ανθρώπου που δεν γνώρισα ποτέ. Έχω δει τόσους καθηγητές πανεπιστημίου να υπογράφουν εργασίες για τις οποίες μόχθησαν βοηθοί και φοιτητές, τόσους «μεγαλότιτλους» να σφετερίζονται τη σκληρή δουλειά των ιεραρχικά «κατώτερων», ώστε έχω ξεπεράσει πια το στάδιο της αγανάχτησης και έχω πάρει απόφαση μια πραγματικότητα που έτσι είναι και δεν αλλάζει. Είναι όμως παρήγορο να διαβάζω ότι αυτή η κατάσταση αγγίζει όχι μόνο τους «ανίσχυρους» αλλά και ανθρώπους δοκιμασμένους, που έχουν την ελευθερία να εργαστούν όπως θέλουν κι αξιολογούν τη δουλειά τους και όχι το όφελος που θα βγάλουν από αυτή.
Το μη παρήγορο είναι ότι όλοι αυτοί ανήκουν σε γενιές που πέρασαν και δεν ξέρω αν υπάρχουν όμοιοι τους στη δική μας εποχή, ή, πολύ περισσότερο, στις εποχές που θα έρθουν. Ας διαλέξουμε να ελπίζουμε ότι η αξία και η αξιοπρέπεια δεν θα χαθούν από την ανθρωπότητα. Κι ας είναι αυτή η ελπίδα μας φόρος τιμής για εκείνους που προτίμησαν να ανήκουν στην κατηγορία με ….……. τον μικρότερο ανταγωνισμό!
0 Responses

Δημοσίευση σχολίου