Την Πέμπτη 26 Μαρτίου, στο Leicester της Αγγλίας, συνέβη ένα γεγονός που ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει ξαναγίνει.


Ένας βασιλιάς (ο Ριχάρδος ο Γ’) που είχε νικηθεί εκεί κοντά, στη μάχη του Bosworth και το πτώμα του είχε διαπομπευθεί στους δρόμους της πόλης και είχε πεταχτεί ατιμασμένο σ’έναν ανώνυμο τάφο, περίμενε 530 ολόκληρα χρόνια για να κάνει ξανά την ίδια διαδρομή και να ταφεί στον καθεδρικό ναό του Leicester, με τις τιμές που αρμόζουν σε ένα βασιλιά!



Οι ιππότες – με πλήρη πανοπλία- πήγαιναν πρώτοι κρατώντας τις σημαίες με τα οικόσημα του και το φέρετρό του το κατασκεύασε ο απ’ ευθείας απόγονός του από την πλευρά της αδελφής του, ο οποίος είναι επιπλοποιός!



Ο τάφος του μέσα στο ναό, είναι τώρα σκεπασμένος με ένα κεντημένο ταπισερί κάλυμμα, με το στέμμα του ακουμπισμένο πάνω του.


Επειδή η ιστορία γράφεται από τους νικητές κι ο Ριχάρδος ο Γ’ ανήκει στους ηττημένους, έχουν γραφτεί πολλά άσχημα γι’ αυτόν, χωρίς κανείς να μπορεί να πει με βεβαιότητα αν είναι αλήθειες ή ψέματα. Γεγονός είναι όμως ότι ήταν ένας γενναίος άνθρωπος, ο οποίος, παρά τη σωματική αναπηρία του (η σπονδυλική του στήλη ήταν κυρτή από σκολίωση) και τους πόνους που θα είχε, ήταν ένας άφοβος πολεμιστής και πέθανε πολεμώντας, προδομένος από την ίδια τη σωματοφυλακή του!
Γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο το ότι ακριβώς 530 χρόνια μετά (η μάχη του Bosworth έγινε το 1485), ένα μεγάλο πλήθος, χιλιάδες άνθρωποι, ήρθαν, όπως είπε ο επίσκοπος του Leicester που τον κήδευσε: «όχι να τον κρίνουν, να τον καταδικάσουν ή να τον επαινέσουν, αλλά να σταθούν με σιωπηλή, ταπεινή και γεμάτη σεβασμό προσοχή.»

Όπως ταιριάζει σ’ ένα νεκρό, γενναίο βασιλιά!

Μακάρι να ήταν και για τα δικά μας παιδιά τόσο ζωντανή η ιστορία μας!!!





0 Responses

Δημοσίευση σχολίου