Μάιος και είναι αδύνατον ο νους να μην πάει στην ανοιξιάτικη Πόλη,
στο «καύχημα των υπό την Ηλίου Ανατολήν», που γεννήθηκε μιάν άνοιξη και πέθανε
μιάν άνοιξη.
Τα γενέθλιά της (τα εγκαίνιά της) γιορτάστηκαν για πρώτη φορά στις
11 Μαίου του 330 μΧ. Τότε γεννήθηκε και, ενώ ο πατέρας της την ονόμασε Νέα
Ρώμη, οι άνθρωποι, από την αρχή, την αποκαλούσαν εκτός από Βυζάντιο, που ήταν η
αρχαία της ονομασία, « η πόλη του Κωνσταντίνου», η Κωνσταντινούπολη. Με το
πέρασμα των αιώνων της δόθηκαν πολλά ονόματα, κυρίως η Βασιλεύουσα, αλλά και Επτάλοφος
(ήταν χτισμένη πάνω σε επτά λόφους, όπως και η Ρώμη).
Όπως και να έχει το πράγμα, σημασία δεν έχει το όνομα, σημασία
έχει πώς αυτή η Πόλη, έγινε το αντικείμενο του πόθου της Δύσης και της Ανατολής.
Έζησε 1123 χρόνια περικυκλωμένη από εχθρούς που άλλο δεν ονειρεύονταν, παρά το
να την κατακτήσουν. Με μια σημαντική διαφορά μεταξύ τους: Οι εχθροί της Ανατολής
την αγάπησαν. Οι εχθροί της Δύσης την μίσησαν!
Μια Τουρκική παροιμία, λέει: «ένα κόκκινο μήλο προσκαλεί τις πέτρες».
Και ονόμαζαν την Πόλη «κόκκινο μήλο». Ένα κόκκινο μήλο που η Δύση το δάγκωσε
μια φορά, προτού η Ανατολή το καταπιεί.
Ο θρύλος θέλει την επιθυμία του Ισλάμ να κατακτήσει την
Κωνσταντινούπολη, συνυφασμένη με αυτή την ίδια την ύπαρξη του. Και αναφέρει την
εξής ιστορία: το 629, ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, αφού νίκησε τον περίφημο
Βασιλιά των Περσών Χοσρόη και πήρε πίσω τον Τίμιο Σταυρό, θέλησε να πάει στα
Ιεροσόλυμα να προσκυνήσει και να αφιερώσει τον Σταυρό στο Ναό του Παναγίου
Τάφου.
Σύμφωνα με την Ισλαμική παράδοση, μπαίνοντας στην πόλη, του
παραδόθηκε μια επιστολή, που έγραφε:
«Στο όνομα του Αλλάχ, του πανάγαθου και πολυεύσπλαχνου, αυτή η
επιστολή γράφτηκε από τον Μωάμεθ, το δούλο του Αλλάχ και απόστολο του, προς τον
Ηράκλειο, Κυβερνήτη του Βυζαντίου. Ειρήνη σε όσους ακολουθούν την οδηγία. Σε προσκαλώ
να παραδοθείς στον Αλλάχ. Αγκάλιασε το Ισλάμ και ο Αλλάχ θα σε επιβραβεύσει
διπλά. Αν όμως απορρίψεις την πρόσκλησή του, θα παραπλανήσεις το λαό του».
Ο Ηράκλειος, βέβαια, δεν είχε ιδέαν ποιος ήταν αυτός που του
έγραφε τέτοια ανήκουστα πράγματα, αλλά δέχτηκε την επιστολή με ευγένεια,
αντίθετα από τον Χοσρόη, ο οποίος έλαβε μια παρόμοια επιστολή και την έσκισε. Ο
Μωάμεθ, οργισμένος, προειδοποίησε τον Πέρση βασιλιά: «Πείτε του ότι η θρησκεία
μου και η βασιλεία μου θα εξαπλωθεί σε όρια που, το βασίλειο του Χοσρόη ούτε τα
ονειρεύτηκε…»
Το 1453, ο συνονόματος του Μωάμεθ, εξάλειψε και τη βασιλεία των
Περσών και τη βασιλεία των Ρωμαίων. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι κοινή
μοίρα των αυτοκρατόρων και των αυτοκρατοριών τους να έρχονται και να φεύγουν,
να ακμάζουν και να πέφτουν.
Και η Ιστορία της ανθρωπότητας δεν έληξε. Γράφεται ακόμα!.....
Δημοσίευση σχολίου