Τι είναι οι γιορτές μας; Γιατί ξεκούραση δεν είναι! Μια τρέλα
κι ένα τρέξιμο. Άνθρωποι αγανακτισμένοι. Άνθρωποι θυμωμένοι. Άνθρωποι απελπισμένοι.
Που προσδοκούν μέσα στις δυο-τρεις-τέσσερις γιορτινές μέρες να αναπληρώσουν όλα
όσα τους λείπουν τις υπόλοιπες, χωρίς ποτέ να φτάσουν τις προσδοκίες τους.
Τι μας έχει πιάσει όλους μας; Ούτε τα μάτια μας στον ουρανό
δεν μπορούμε να σηκώσουμε, να χαζέψουμε πως κυνηγιούνται τα σύννεφα. Που να
βρεις ουρανό μέσα στους δρόμους της Αθήνας;
Όμως, μπορούμε να αγοράσουμε ένα μπουκέτο ανοιξιάτικα
λουλούδια. Κι ένα αρωματικό κερί. Και να κλείσουμε για μισή ώρα τα τηλέφωνα –
κινητά κι … ακίνητα – και να κλείσουμε όλους τους ήχους έξω, ακόμη και τη μουσική.
Και να κλείσουμε και όλες τις σκέψεις έξω και να μείνουμε να
χαζεύουμε τα λουλούδια, στο φως του κεριού, ακούγοντας μόνο τη σιωπή. Μπορεί να
σας φανεί πολύ απλό και κοινότυπο.
Δοκιμάστε το, όμως. Πιάνει!
Δημοσίευση σχολίου