Γιά φανταστείτε να ανοίγατε τα μάτια σας μια μέρα σ ̓ένα κόσμο άγνωστο, σ
̓ένα σπίτι που δεν είχατε ποτέ ξαναδεί, ανάμεσα σε ξένους που τους βλέπατε γιά
πρώτη φορά. Να μη θυμάστε τίποτα από τη ζωή σας, να μη γνωρίζετε κανέναν από
αυτούς που σας μιλούν κι ας ισχυρίζονται πως σας ξέρουν πολύ καλά, σας μιλούν
για τον εαυτό σας, για το τι σας αρέσει και τι όχι, για το τι σας κάνει να
γελάτε και τι να κλαίτε, κι εσείς δεν έχετε ιδέαν για τι πράγμα μιλάνε, γιατί δεν
ξέρετε καν τι θα πει χαρά και τι θα πει θλίψη, πώς είναι να νοιώθεις κάτι, να
συγκλονίζεσαι από κάτι. Φανταστείτε να είσαστε ένας άνθρωπος χωρίς παρελθόν καί
άρα, χωρίς ιδέαν τι είναι το μέλλον σας και χωρίς να ελέγχετε ούτε και το λίγο
παρόν που σας ανήκει, αφού δεν έχετε στοιχεία να ξεχωρίσετε τό φίλο από τον
εχθρό, αυτόν που σας μιλάει με ειλικρίνεια, από αυτόν που θέλει να σας
κοροϊδέψει!
ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΗΓΕΤΗΣ, ΘΑ ΥΠΟΧΡΕΩΝΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ
ΙΣΤΟΡΙΑ!
Όχι γιά να τα παιδεύω, υποχρεώνοντας τα να αποστηθίζουν παπαγαλία
χρονολογίες κι αποσπασματικά γεγονότα χωρίς νόημα -κάτι σαν εφιαλτικό flash back χωρίς αρχή και τέλος- αλλά για να μάθουν τη ζωή, σαν άνθρωποι που
γνωρίζουν το παρελθόν τους, έχουν έλεγχο του παρόντος τους και ξέρουν πώς θα
χτίσουν το μέλλον τους. Για να σπουδάσουν τι θα πει άνθρωπος, αυτό το παράξενο
ον το ικανό για τη μεγαλύτερη καλοσύνη αλλά και τη μεγαλύτερη θηριωδία.
Για να φιλοσοφήσουν πάνω στό τι μας έσπρωξε και μας σπρώχνει ακόμα να
οργανώνουμε κοινωνίες με κανόνες και νόμους, πώς ζούμε και πεθαίνουμε σ ̓αυτές,
δεμένοι μεταξύ μας, είτε το θέλουμε είτε όχι, όλες οι φυλές και όλοι οι λαοί
και πόσο σημαντικά πράγματα είναι η ζωή και ο θάνατος του καθενός και πόσο
επηρεάζει τη ζωή και το θάνατο όλου του ανθρώπινου γένους, αυτών που πέρασαν κι
αυτών που είναι κι αυτών που θα έρθουν.
Για να προβληματιστούν πάνω στο τι είναι αυτό που μας σπρώχνει να
σκοτώνουμε ο ένας τόν άλλον, να αρπάζουμε τα υπάρχοντα του άλλου, το σπίτι του,
τη γη του, να εισβάλουμε στο χώρο του και να τον καταπατάμε. Γιατί αυτός ο
πόλεμος δεν έγινε μία, δύο, ή εκατό φορές, αλλά γίνεται κάθε μέρα στις
κοινωνίες μας, στις οικογένειες μας, στους εργασιακούς χώρους μας, στούς
δρόμους που περπατάμε σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον, ή και στο αυτοκίνητο που
οδηγούμε βρίζοντας ο ένας τον άλλον!
Αν ήμουν παγκόσμιος ηγέτης θα υποχρέωνα όλα τα παιδιά να μάθουν Ιστορία γιά
να τρομάξουν μαθαίνοντας πόσες φορές ο άνθρωπος θα είχε σωθεί από κόπο και πόνο
και δυσβάσταχτα δεινά, αν είχε τη σοφία και τη νηφαλιότητα να ανοίξει τα μάτια
του να δει και να αναγνωρίσει τα σημάδια που οδηγούσαν στην καταστροφή. Γιατί
αυτή η γνώση θα γίνει σωτηρία τους και στην προσωπική τους ζωή και στη ζωή των
κοινωνιών και των λαών, που θα έχουν τέτοιους πολίτες.
Αν ήμουν παγκόσμιος ηγέτης θα υποχρέωνα όλα τα παιδιά να μάθουν Ιστορία για
να αναγνωρίσουν -και να τρομάξουν- ότι αν δεν μάθουν Ιστορία, θα μάθουν την
ιστορία μιας ζωής διαποτισμένης μέσα στην “αλήθεια” του George Orwell:
WAR IS PEACE
FREEDOM IS SLAVERY
IGNORANCE IS STRENGTH!
Και σε μετάφραση:
Ο πόλεμος είναι ειρήνη
Η ελευθερία είναι σκλαβιά
Η αμάθεια είναι δύναμη!
08/11/2019 Νινέττα Βολουδάκη
08/11/2019 Νινέττα Βολουδάκη
Δημοσίευση σχολίου