Για ένα καλύτερο κόσμο…

Έξω από το σπίτι μου, οι τρεις κάδοι των σκουπιδιών, είναι μόνιμα «επανδρωμένοι από τρεις ανθρώπους, εκτός από τους περιστασιακούς που σταματούν να ρίξουν μια ματιά όταν οι πρώτοι τρεις έχουν κλείσει το “ωράριό” τους.
Όλη η γειτονιά έχει πια συνηθίσει το θέαμα. Τις περισσότερες φορές, όταν κατεβάζω τα σκουπίδια μου, σχεδόν τα παραδίδω προσωπικά, στα ανυπόμονα χέρια που περιμένουν να παραλάβουν τη σακούλα μου, να την ανοίξουν και να την αναλύσουν. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν σχηματίσει μια πολύ  συγκεκριμένη ιδέα για το χαρακτήρα, τις διατροφικές συνήθειες και όλες τις μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας που αποκαλύπτονται θέλουμε δε θέλουμε απ’ τα πράγματα που χρησιμοποιούμε και πετάμε.
Η σκέψη αυτών των ανθρώπων μου ήρθε στο νου ενώ παρακολουθούσα μια συναυλία που οργανώθηκε στο Facebook και έγινε στο Λονδίνο. Βαρύγδουπα ονόματα. Εκατομμυριούχοι (μάλλον δισεκατομμυριούχοι), celebrities, φώτα που χορεύουν μαζί με τους ανθρώπους. Οι οργανωτές όλες οι ηλικίες – ακόμη κι ο Δαλάι λάμα  - το κοινό όμως κυρίως νεαρό, εκστασιασμένο και μεθυσμένο απ’ τη μουσική τα φώτα και τις τόσες διασημότητες που καταδέχονται να τους μιλούν.
Το θέμα; Να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο! (Τον υπόλοιπο κόσμο, δηλαδή, εκτός απ’ αυτούς που κέρδισαν εκατομμύρια απ’ τη συναυλία!)
Φαντάζομαι, εννοούν τον κόσμο των παιδιών που δεν πηγαίνουν σχολείο γιατί κατασκευάζουν τούβλα στο εργοστάσιο της Καμπούλ, ή των παιδιών με πρησμένες απ’ την πείνα κοιλιές και τα καρτερικά μάτια, ή αυτών που κυλιούνται στις λάσπες των προσφυγικών στρατοπέδων, ή κρύβονται στα βομβαρδισμένα σπίτια, ή…….
Αυτόν τον κόσμο θα κάνουν καλύτερο τα παιδιά της συναυλίας, τα παιδιά με το θολό απ’ τα ναρκωτικά βλέμμα, που, σχεδόν τα μισά, ζουν σε σπίτια με προβληματικούς γονείς, στα οποία η ψυχολογική – και άλλη- βία είναι καθημερινό φαινόμενο!
Δυο χιλιάδες χρόνια «καλύτερου» κόσμου! Πόσο «καλύτερου» πια θα τον κάνουμε;
Καλό Πάσχα! Και βάλτε ξεχωριστά το αρνί που περίσσεψε Κι τις πέτσες- που «δεν θέλω, μαμά, πέτσες και λίπος»- σε μια σακούλα και κρεμάστε τη δίπλα στον κάδο, για τους ανθρώπους που περιμένουν να ζήσουν απ’ τα σκουπίδια του «καλύτερου» κόσμου που φτιάξαμε και φτιάχνουμε! 
Ετικέτες , ,
0 Responses

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)