Κάποτε – δεν έχει σημασία πότε – σε μια χώρα μακρινή που την πρασινίζει η βροχή κι ο ήλιος ελάχιστα την επισκέπτεται ένας καθηγητής έδωσε τα θέματα των εξετάσεων κι ένας αδιάβαστος φοιτητής έδωσε λευκή κολλά.

Ένα απλό περιστατικό που έχει συμβεί αμέτρητες φορές και θα συμβεί, προφανώς, κι άλλες τόσες.

Εκείνη τη φορά, όμως, ο συγκεκριμένος καθηγητής πήρε τη λευκή κόλλα και έγραψε: «Κάποτε, σε μια τρύπα κάτω από τη Γή, ζούσε ένα χόμπιτ…»

Κι αυτό το τυχαίο περιστατικό, έγινε η αρχή για να γραφτεί ένα βιβλίο – κολοσσός της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το όνομα του καθηγητή εκείνου ήταν J.R.R. Tolkin και το βιβλίο που ξεκίνησε εκείνη τη μέρα ήταν το The Lord of the Rings.

Αλλά δεν ήταν ένα απλό βιβλίο που άρχισε να γράφεται τότε. Ήταν ένας ολόκληρος κόσμος που ήρθε στην επιφάνεια, ένας κόσμος με τους λαούς του και τις γλώσσες τους, με τα κάστρα, τις πολιτείες και τα χωριά του, με τα βουνά και τα ποτάμια και τα μαγεμένα δάση του….

Ένας κόσμος «παράλληλος» και όμοιος με το δικό μας, με τους μύθους του και τους ήρωες του, με την ίδια προαιώνια πάλη του Κακού που θέλει να αφανίσει κάθε τι ωραίο και αθώο, που θέλει να αφανίσει το Καλό. Και το Καλό και το Κακό ενσαρκώνονται σε πρόσωπα που έχουν τους φίλους τους και τους υπηρέτες τους και τους βασιλιάδες και τους υπερασπιστές τους.

Για φανταστείτε τον εκδότη που πήρε στα χέρια του 2.000 σελίδες ενός βιβλίου που περιείχαν κείμενο, ποιήματα και τρεις γλώσσες άγνωστες, πρωτάκουστες και …….. αμετάφραστες! Τρείς γλώσσες που γεννήθηκαν και υπήρχαν μόνο στο νου του συγγραφέα!

Ποιος σύγχρονος εκδότης, έχοντας αποκλειστικό στόχο το κέρδος, θα δεχόταν να αναλάβει αυτή την τιτάνια δουλειά; Και τι θα είχε χάσει η παγκόσμια λογοτεχνία αν ο εκδότης εκείνος είχε αρνηθεί; Και επιπλέον – τι ειρωνεία – πόσα κέρδη θα είχε ζημιωθεί ο εκδοτικός του οίκος;

Οπωσδήποτε θα έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι, ο συγγραφέας ήταν καθηγητής στην Οξφόρδη, αλλά η κύρια διαφορά ανάμεσα στους λαούς μας είναι η αγάπη της ποιότητας. Ποιότητα σε όλα τα επίπεδα ζωής και – βέβαια – και στη λογοτεχνία!...

Δυστυχώς, στη χώρα μας, η ποιότητα .….βουλιάζει μαζί με τα οικονομικά μας!...

Την ίδια εποχή, στον ίδιο τόπο, ένας δεύτερος καθηγητής, ο C.S. Lewis δημιούργησε άλλον έναν «παράλληλο» με το δικό μας κόσμο, τη Νάρνια.

Θα μπορούσαν, ο Tolkin και ο Lewis, να ήταν ανταγωνιστές και θανάσιμοι εχθροί και να «σφάζονταν» με το μπαμπάκι ή μη. Αν ζούσαν στην Ελλάδα κι ήταν καθηγητές στο ίδιο πανεπιστήμιο, η «σφαγή» θα ήταν σίγουρη.

Αυτοί όμως ήταν φίλοι και – όσο δούλευαν κι οι δύο τους τόσο όμοιους αλλά και τόσο διαφορετικούς κόσμους τους – συναντιόνταν τακτικά και διόρθωναν ο ένας τα χειρόγραφα του άλλου! Χωρίς ζήλεια, χωρίς μικρότητα, χωρίς ανταγωνισμό!

Η Νάρνια δεν είναι πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό, γιατί η κινηματογραφική επιτυχία του The Lord of the Rings ήταν μεγαλύτερη. Ίσως και γιατί, τα μηνύματα, που θέλει να περάσει ο Lewis στο έργο του είναι δοσμένα πιο απροκάλυπτα και χάνουν κάπως την περίπλοκη γοητεία των μύθων του Tolkin.

Όπως και να έχει το πράγμα, πάντως, οι δύο μαγικοί, ονειρικοί κόσμοι, περιμένουν ανοιχτοί όποιον έχει κουραστεί απ’ την κακόγουστη κωμωδία της καθημερινότητας και ψάχνει αν βρει τα όνειρα του πιο πέρα απ’ τα βουνά….